Nieuws

23 januari 2014

Opnieuw Hemrikerscharren.


De bossen zijn grotendeels gekapt en geven een troosteloos aanzien.

Onze jonge natuurvriend Thijs uit Beetsterzwaag is elk vrij uurtje te vinden in de bossen van Opsterland. Bijna alle dagen zwerft hij rond in de natuur, het is bijna zijn leefomgeving geworden. Met name in de Hemrikerscharren komt hij graag. Maar de Hemrikerscharren zijn niet meer zoals het is geweest. De bossen zijn grotendeels gekapt en geven een troosteloos aanzien.

Spontaan maakte Thijs er een filmpje over en schreef er een artikeltje bij. Thijs hoopt dat er wat meegedaan wordt: “Want zoals het er nu aan toe gaat, kan echt niet”, schrijft hij.

Het filmpje kun je hier vinden.


Al meer dan 2 jaar ben ik in het veld bezig om wild te spotten, en dierenbotten te verzamelen. Ik heb zo goed als de hele gemeente uitgekamd op zoek naar groene gebieden met veel dassen en vossenholen. Toen ik voor het eerst vanuit het Alpherveld over de horizon keek, zag ik grote naaldbossen liggen. Ik ging naar dit gebied en vond in de eerste minuut een reeënschedel met gewei. Er was ook een dassenburcht, en ik zag er veel reeën. Sindsdien kom ik er vaak. In de naaldbossen leek het alsof je in een ver land was aangekomen.

Opeen dag ging ik naar het gebied, en schrok ik me rot. Het bosje waar ik ooit die reeënschedel vond, was met de grond gelijk gemaakt. De voormalige bosbodem was kapot gereden en met Roundup bespoten. Halfdode jonge reeën en ringslangenlagen er onder de omgehakte bomen. Ik kon me niet voorstellen dat dit de Hemrikkerscharren waren. Ik ben er tijden niet meer geweest. Totdat ik er weer eens ging kijken. Het was onherkenbaar, maar het had ook wel iets. Het warenvelden met dode bomen. En er groeide allemaal bijzondere heideplantjes als struikhei en pijpenstro. In de nazomer was ik er met Wender, en toen zat er een grote groene sabelsprinkhaan op een jong prunusboompje. Het gebied begon zich langzaam te herstellen. Vogels als havik en staartmees broeden er weer. Het zou een mooie heide worden, dacht ik.

Maar ook in 2013 verdween er veel bos. Deze keer was het erger dan het jaar ervoor.Dit leek op een pure ontginningsactie. De overige naaldbossen verdwenen ook. Als dit overal met naaldbos zou gebeuren, dan zouden we veel plant en diersoorten verliezen. De goudhaan en de kruisbek zouden dan voor niets helemaal hierheen komen vliegen. Wat er dit jaar is vernield, moet boom voor boom worden terug geplant. Als ze onze unieke naaldbossen monotoon noemen, dan doen ze dat ook met het raaigrasland. Ze moeten het herstellen, want zo kan het echt niet. Het hele beekdal verloor zijn glooiende landschap. En duizenden toeristen die hier komen om het dal te bewonderen, die vertrekken op deze manier naar Bakkeveen. Als ze meer toeristen naar het bos willen lokken, dan moet eerst het bos vanaf de grond af worden hersteld.